به نام آن احسن الخالقین که سیمای بشر را به احسن تقویم ترسیم نموده و در عمق وجود او قرارگاهی برای عشق و ایثار می نهد که آن دل است .

کانون هستی پایگاه مهرورزی و عشق است و در قلب آن ، انسان مهرآفرین ، آفریده شده و خانواده مرکز آموزش و تجربه عشق و صفا ، صمیمیت و ایثار و عطوفت است .

آری !

الفبای حقوق خانواده در اسلام بر پایه محبت پی ریزی شده و چیزی فراتر از عدل و راهکارهای عقل است .

هرچه از عمر زندگی اجتماعی انسان می گذرد و اهمیت و نقش خانواده روشن تر می گردد ؛ پویایی و قوام و کمال قوانین الهی در استواری این کانون و رجحان آن نسبت به پیمان ها و قوانین ساخته بشر ، آشکارتر می گردد و رعایت اصول و ضوابط شرعی و پذیرش حقوق و وظایف متقابل از سوی زوجین ، ضرورت بیشتری می یابد .

 در تقابل فرهنگ ها و تعارض روش ها ، این حقیقت برای بشر خودباخته دربرابر تکنیک و ابزار و صنعت ، کاملا روشن می گردد که پایه قوانین الهی و فلسفه تدوین آن برپایه ایجاد انس و الفت برای انسانی است که سرشت او با انس و همدلی سازگار است .

لذا در این نوع از قانون گذاری ، محوریت حق سالاری بر پایه مصلحت و تکامل خانواده است . و هرگونه فردیت ؛ چه در قالب مرد سالاری و چه در قالب زن سالاری نفی می گردد .

و درواقع ، ازدواج همان الفت و موءانستی است که طبیعت انسان طالب است .